Bugarska - Sofija

Bugarska je na Balkanu imala snažne srednjevekovne države - prvo
bugarsko carstvo sa prestonicama u Pliski i Preslavu (VII-XI v.) i drugo
bugarsko carstvo sa prestonicom Veliko Trnovo u XII-XIV veku. U vreme
drugog carstva bugarski vladari bili su i u rođačkim vezama sa srpskim
dvorom. Sveti Sava je umro i sahranjen u Trnovu, prestonici bugarske
države, u priprati crkve Četrdeset mučenika. Kako je bugarska
srednjevekovna država pala pod vlast Osmanlija pre srpske, došlo je do
preseljenja učenih duhovnika u despotovinu...
XVIII i XIX vek

Nacionalni preporod proistekao je kod Srba i Bugara iz težnji za
oslobođenjem od turskog ropstva, kroz formiranje nacionalne ideje na
novim, prosvetiteljskim osnovama. Važnu ulogu su pri tome imale ideje o
slovenskoj uzajamnosti, koje su iz dela poput Istorije raznih slovenskih
naroda, najpače Bugara, Horvata i Srba Jovana Rajića, Stematografije
Hristifora Žefaroviča, uticale i na bugarske preporoditelje. Nakon
prosvetitelja, nacionalne barjake su poneli romantičari. Kada su srpski
ustanici počeli da osvajaju sve veću autonomiju od Turaka, Obrenovići su
podržavali na različite načine napore Bugara za oslobođenjem. Veliki
broj bugarskih knjiga i neki časopisi su štampani u srpskim gradovima. S
druge strane, Bugari su učestvovali u akcijama pobune u srpskim
gradovima, kao npr. posle događaja na Čukur česmi.

Posle oslobođenja Bugarske i HH vek

Tokom ratova Turske protiv Rusije i pravoslavnih država na Balkanu,
oslobođena je Bugarska 1878. godine, da bi potom bila priznata, najpre
na San-Stefanskom miru, a posle revizije, u suženim granicama na
Berlinskom kongresu. Obostrane teritorijalne pretenzije prema
neoslobođenim delovima turske imperije dovele su do srpsko-bugarskog
rata 1885. godine, koji je Srbija izgubila na Slivnici, te balkanskih
ratova, koje je izgubila Bugarska. Nasuprot ratnim rešenjima odnosa na
Balkanu, paralelno i uvek postojala je i ideja stvaranja balkanske
federacije južnoslovenskih naroda.