Letonija - Riga

Riga (letonskim pravopisom: Rīga) je glavni grad Letonije, nalazi se na Baltičkom moru na obali reke Daugave. Riga je najveći
grad u Baltičkim zemljama s oko 750.000 stanovnika i služi kao glavni
kulturni, obrazovni, politički, financijski, komercijalni i industrijski
centar Baltika. Stari grad Rige nalazi se na UNESCO-voj listi svjetske baštine jer ima najveću kolekciju građevina u stilu secesije (jugendstila) u Europi.
Riga se nalazi na mjestu antičke naseobine Liva, stargog finskog plemena, na ušću rijeka Daugave i Ridzene. Ridzene je bila poznata kao Rijeka Riga i u jednom trenutku je formirala Jezero Riga ali danas ne postoje ni jedno ni drugo. Najvjerojatnije Riga je dobila ime po ovoj rijeci.


Temelji moderne Rige postavljeni su u vrijeme njemačkih trgovaca i križara koji su dolazili u Letoniju krajem XII. stoljeća uglavnom privučeni rastućim brojem stanovnika koji su pružali nove prilike i ljudima koji još uvijek nisu primili kršćanstvo. Njemački trgovci su osnovali ispostave za trgovinu u regiji blizu naseobine Liva blizu Rige 1158. godine. Augustinski redovnik Meinhard sagradio je prvi manastir 1190.


Biskup Albert I od Livonije je grad osnovao 1201.godine, dve godine nakon što se na ušću Dvine iskrcao sa 23 broda prepunih krstaških ratnika. Načinio je Rigu sedištem svoje biskupije, a 1253. postaje nadbiskupija. Godine 1201. je osnovao Bratstvo Mačeva, koje 1237. postaje ogranak Tevtoskih Vitezova. Grad postaje jedan od najvažnijih trgovačkih centara na Baltiku. Njene episkopalne privilegije joj omogućavaju da bude nezavisna, ali raspuštanjem
Tevtonskih vitezova l561. godine okolna teritorija pada pod vlast
Poljske. Sama Riga pada u ruke Poljaka 1581. godine. 1621. godine Gustav
II Adolf od Švedske zarobljuje grad, ali i Poljaci i Švedjani priznaju Rigi autonomiju vlasti.


Godine 1709. Rusi zauzimaju Rigu i Švedjani im formalno ustupaju grad. Do 1914. Riga je bio treći grad po veličini u Rusiji. Godine 1918. postaje glavni grad nezavisne Letonije, sve do ruske okupacije i prisjedinjenja Sovjetskom Savezu 1940. godine. Zajedno sa drugim delovima Letonije, Riga je stradala od Sovjetskih deportacija i hiljade gradjana je pogubljeno. Od 1941. do 1944. grad je bio pod Nemačkom okupacijom i pretrpeo je teška oštećenja, naročito u starom delu grada. Uništeni su srednjevekovna crkva Svetog Petra i sedište Bratstva Mačeva. Sovjetske deportacije su nastavljene i nakon rata. Ruski imigranti su popunili vakuum, koji je nastao premeštanjem Latvijaca kao i niskom stopom nataliteta.


Politika ekonomske reforme krajem 80-ih, predstavljena kao Perestrojka od strane Mihaila Gorbačova, sovjetskog lidera, dovela je do situacije u kojoj su mnoge sovjetske republike, uključujući Letoniju mogle povratiti slobodu i nezavisnost. Letonija je objavila nezavisnost 21. kolovoza 1991. a priznata je od strane Rusije u rujnu. Letonija je službeno pristupila Ujedinjenim Narodima 17. srpnja 1991. Sve ruske vojne snage napustile su zemlju između 1992. i 1994.


Riga je 2001. proslavila 800 godina postojanja.


Najveći broj znamenitosti grada je u starom dijelu, koji je pod međunarodnom zaštitom. Stari grad se naziva Vecriga. Najveće izletište stanovnika Rige je Jurmala, obalni gradić s velikom plažom, koji se nalazi na 40 minuta vožnje od Rige. Atrakcija Jurmale su drvene kuće građene u stilu secesije.


Riga je zadržala atmosferu srednjevekovnog Nemačkog grada. Najznačajniji istorijski spomenici su: Katedrala Doma, izgradjena
1215. i Tvrdjava. Riga ima osam pozorišta, Muzički konzervatorijum,
Akademiju nauka i Univerzitet, Latvijski etnografski muzej na otvorenom,
Politehnički institut,... Glavne grane industrije su
brodogradnja, proizvodnja elektronske opreme, dizel mašina, stakla,
tekstila, tramvaja, hrane, kao i hemijska industrija. Grad donosi više
od polovine ukupnog Letonskog dohotka.